Getto w Bochni
W połowie marca 1941 roku okupacyjne władze niemieckie podjęły decyzję o utworzeniu w Bochni dzielnicy dla ludności żydowskiej. W obrębie getta znalazło się kilkanaście ulic zlokalizowanych w północno-wschodniej części miasta. W ciągu przeszło dwóch lat funkcjonowania getta, które 1 stycznia 1943 roku przemianowano na obóz pracy, przewinęło się przez nie około 15 tysięcy Żydów, z których tylko cześć pochodziła z Bochni.
Opuszczenie terenu bez pozwolenia groziło rozstrzelaniem. Za przekroczenie zakazu na cmentarzu żydowskim rozstrzelano ponad 300 osób.Getto zostało następnie podzielone na część A i B; w tym pierwszym umieszczono osoby pracujące, w barakach podzielonych na męskie i żeńskie.
Ostatecznie getto zlikwidowano w 1943 roku. Niezdolnych do podróży, głównie osoby z getta B, rozstrzelano na cmentarzu komunalnym (łącznie 60 osób). Byli to, jak podczas wcześniejszej akcji, głównie starcy, chorzy i dzieci oraz żydowscy policjanci. Ciała ich ułożono na stosie i spalono. Pozostałych mieszkańców z getta B wywieziono do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. W 2006 r. odsłonięto pomnik upamiętniający ofiary bocheńskiego getta na skwerze u zbiegu ul. Niecałej i Solnej Góry.
ul. Solna
Miejsca związane z gettem:
Ulica Świętego Leonarda
Tutaj mieścił się szpital przeznaczony dla mieszkańców getta.
Ulica Świętego Leonarda dziś (Młode Osiedle)
Ulica Galasa
Wzdłuż niej biegła granica miedzy gettem B a gettem A
Cmentarz Żydowski i cmentarz komunalny na ul. Orackiej
Ulica Niecała
W czasie istnienia getta tutaj mieściła się siedziba Rady Żydowskiej.
Plac apelowy
Teren za domem handlowym, pomiędzy ulicą Bracką a Kowalską, był placem apelowym, na którym rozegrało się wiele tragicznych wydarzeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz